Sıcak yataklarınızda mışıl mışıl uyurken
Kaç evin ışığı yandı sabaha dek?
Kaç çocuk uykusuz kaldı yine dün gece?
Kaç eşin yıllar süren uykusuzluğu bitmedi?
Ve kaç kişi
Duvardaki beyaz sıvaya dikti gözlerini?
Karnınız tok, sırtınız pek.
Önünüzde yediğiniz ve yemediğiniz.
Yaşamaya direnenleri görmeyip
Issız bir adaya dikilmiş gözleriniz.
Uyuyunuz.
Size “hak, hukuk, adalet” falan demeyeceğim.
Ülke elden giderken
Güzel uykunuzu bölmeyeceğim.
Avşar Kızının küçük kızı gibi
Üzerinize kaynar suyu fırlatasım var.
Ama ne hacet?
Ağırlaştırılmış uyku düşmüş sizin payınıza.
Onların ve bizim payımıza düşen ise
Ağırlaştırılmış esaret…
