Daniel Dombey, “İşgal altındaki bir toprağa girmek tuaftır” sözleri ile girdiği haberinde Taksim Meydanı ve Gezi Parkı ile ilgili izlenimlerini okuyucularına aktarırken şunları yazdı:
“Meydan, Paris Komününe tam benzemeyebilir ancak kesinlikle Taksim Halk Cumhuriyeti duygusu veriyor. Bu, Türkiye’nin en büyük kentinin merkezidir ama hiçbir yerde polis yok.
Mao Zedung ve Che Guevara’nın yüzleri olan bayraklar rüzgarda dalgalansa da onlardan çok daha sayıda Türk ulusal bayrağı ve Türk Cumhuriyetinin kurucusu Mustafa Kemal Atatürk resimleri var. Meydana yakılmış araçlar var ve bazıları, polisin dönüşünü engellemek için barikat olarak kullanılıyor.
Her yerde grafiti var ve tümüne yakın bölümünde, protestocuları çapulcu, siyasi unsurlarca ve belki yabancı güçlerce manipüle edilen aşırılar diye kınayan Başbakan Recep Tayyip Erdoğan saldırılıyor. Göstericiler de, üç defa seçilen lideri otoriter bir İslamcı diye eleştiriyorlar.”
Dombey, geçen Cuma günü Taksim Meydanı’na girdiğime başına gelenlerini de anlattığı haberinde “Meydana girdiğimde barışçıl bir oturma eylemini yapan yüzlerce insanı gördüm. Kısa bir süre sonra ise hepimiz gazlandık” sözlerini kullandı.
Gezi içindeki havayı ise biraz San Francisco’ya benzeten Dombey, park önünde yoga derslerinin verildiğini, parktaki gençlerin günlük hayat ihtiyaçlarını karşılamak üzere nasıl organize olduğunu da anlattı.
Financial Times, “Bu fazla süremez. Herkes kadar göstericiler de, protestonun kırılganlığını biliyorlar” dedikten sonra haberini, kısa bir süre önce Massachusetts’den bir ekonomi doktorası alan genç bir kadının “Hükümet ve polis gerçekten bizi ezmek istiyorsa yapabilir. Ancak biliyorlar ki şimdi bize saldırılarsa daha çok büyüyeceğiz” sözlerini yansıtarak noktaladı
