Esra Özakça: Açlığı da paylaşıyoruz Esra Özakça, “Birlikte gezmeyi, dolaşmayı, yemek yemeyi çok severdik. Eşimin hayati bir durumu varke...
Esra Özakça: Açlığı da paylaşıyoruz
Esra Özakça, “Birlikte gezmeyi, dolaşmayı, yemek yemeyi çok
severdik. Eşimin hayati bir durumu varken başka bir şey yapmak benim açımdan
düşünülemezdi” diyor.
CUMHURİYET GAZETESİ, İŞİNİ GERİ ALABİLMEK İÇİN ŞU AN
CEZAEVİNDE NURİYE GÜLMEN İLE BİRLİKTE AÇLIK GREVİNİ SÜRDÜREN ÖĞRETMEN SEMİH
AKÇA’NIN EŞİ ESRA ÖZAKÇA İLE BİR SÖYLEŞİ GERÇEKLEŞTİRDİ. SÖYLEŞİYİ AŞAĞIDA OKURLARIMIZIN
İLGİSİNE SUNUYORUZ (GAZETE DEMOKRAT)
Esra Özakça (29) 4 yıllık öğretmen. 15 Temmuz Darbe
Girişimi’nden sonra görevinden ihraç edildi. Eşi Semih Özakça (28) da ihraç
edildikten sonra Ankara Yüksel Caddesi İnsan Hakları Anıtı önünde “İşimi
istiyorum” diyerek açlık grevine başladı ve 75. günün sonunda tutuklandı. 109
gündür aşkın süredir açlık grevinde olan Nuriye Gülmen (34) ve eşinin
taleplerinin karşılanması için bir ayı aşkın süredir Semih Özakça’nın annesi
Sultan Özakça (50) ile açlık grevinde olan Esra Özakça gazetemize konuştu. Esra
Özakça, “İyi günde kötü günde denir ya... Şimdi de açlığı paylaşıyoruz.
Birlikte gezmeyi, dolaşmayı, yemek yemeyi çok severdik. Eşimin hayati bir
durumu varken başka bir şey yapmak benim açımdan düşünülemezdi” diye konuştu.
Özakça sorularımızı şöyle yanıtladı:
-Kendinizi anlatır mısınız?
Ben 4. yılını çalışmakta olan bir öğretmendim. Önce eşimle
birlikte açığa alındım. Daha sonra eşim ihraç edildi ve işimi geri istiyorum
eylemine başladı, daha sonra da ben göreve iade edilmiştim, sonra ben de ihraç
edildiğimi öğrendim. Ankara’ya geldim. Böyle bir mücadele içerisinde kendimizi
bulduk.
Haksızlığı duyurmak için
-Eşiniz cezaevinde siz de dışarda açlık grevindesiniz. Neler
hissediyorsunuz?
İyi günde kötü günde denir ya... Şimdi de açlığı
paylaşıyoruz. Birlikte gezmeyi, dolaşmayı, yemek yemeyi çok severdik. Eşimin
hayati bir durumu varken başka bir şey yapmak benim açımdan düşünülemezdi. Hem
onun durumuna dikkat çekmek, hem de haksızlığı duyurmak için ben de açlık
grevine başladım.
-Ne olursa açlık grevini bırakırız diyebilirsiniz?
Eşimin ve Nuriye Gülmen’in talebi var. Ben onların talebi
üzerinden açlık grevindeyim. Çünkü onların açlık grevi artık hayati noktada.
Eşim ve Gülmen de diyor ki ‘Ancak işimi geri aldığım zaman açlık grevini
bitiririz.’ Ben de onlar işini alıp, açlık grevini bitirdiğinde, açlık grevimi
bitiririm.
‘Oldukça zayıflamıştı’
-Eşinizin durumu nasıl?
Cezaevinde 2 kez gördüm. Biri kapalı, biri de açık görüşte.
Çok moralli ve coşkuluydu. Oldukça zayıflamıştı. Kas ağrılarının ve ağız içi
yaralarının kötü olduğunu biliyordum. Bir de bacağında yara var. Dedektör ile
vurulmuş ilk hapishaneye gittiğinde... O yara kapanmıyor. Bunların dışında
midesinden ve bağırsaklarından şikâyetleri vardı.
-Görüşme sırasında unutamadığınız bir anınız oldu mu?
Yüksel Caddesi’ndeki mücadele nasıl gidiyor diye sorduğumda
eşim “Onlar vazgeçecek biz kazanacağız” demişti. Bunu unutamıyorum.
-15 Temmuz darbe girişiminden sonra hayatında neler değişti?
15 Temmuz’da eşimle tatile çıkmayı planlıyorduk ancak 15
Temmuz olunca biraz ertelemek zorunda kaldık. Bir darbe girişiminin olduğunu
ancak bunun engellendiğini biliyorduk. Bize kadar ulaşacağını bilmiyorduk. Daha
sonra ihraç edildik ve hayatımız tamamen değişmiş oldu. Şu anda işini geri alma
mücadelesi içersindeyiz.
-Türkiye’yi bir cümle ile özetleyin dersek ne dersiniz?
Türkiye’de adalet yok.
‘İlk ayrı bayramımız’
-Bayram geldi ve siz ayrısınız. Neler hissediyorsunuz?
Üç yıllık evliyiz. Evliyken ayrı geçireceğimiz ilk bayram.
Bir de tabii bu durumun özeli çok farklı, açlık grevinde kritik aşamada haksız
yere tutuklu vs. Bayrama kadar bu işin artık çözülmesini ve sağlıklarına kavuşmalarını
diliyorum, tek düşündüğüm bu. Aksi türlü bizim için bayram tadında geçmeyecek.
Tutuklanacakları önceden belliydi
Esra Özakça, tutuklama sürecinde yaşadıklarını ise şöyle
anlattı: “Nuriye hocanın ve Semih’in tutuklandıkları akşam, o şekilde
götürülmesi bizim için kabul edilemezdi. Daha o gün karakola gidip adli kontrol
imzası vermişlerdi ve karakolda yeni bir soruşturma olduğu söylenebilirdi.
Fakat ev basmak tercih edildi. Nuriye hocanın ve Semih’in bir yere kaçabilecek
ne halleri, ne de niyetleri vardı. Kendimizin savcıya gidebileceğimizi de
söyledik ama o akşam bizden savcının kim olduğu bile saklandı. Nuriye hoca ve
Semih’in tutuklanacağı önceden belliydi ki annem ve beni de onlar tutuklanana
kadar nezarethanede tuttular. Adliyede karşılaştırmamak için özel çaba
harcadılar. Birleşmiş Milletler konuyla ilgili acil notu ile Türkiye’ye sormuş.
Bizim nezarethanede tutulmamız dahi sorular arasında. Bir de Nuriye ve Semih’in
niçin açlık grevinde olduğu, annemle benim niçin açlık grevinde olduğumuz,
Kemal amcanın oğlunun cenazesinin niçin o kadar geç verildiği, Türkiye’de
insanların niçin hak aramak için açlık grevi yapmak zorunda olduğu soruluyor.
Biz de verecekleri cevapları bekliyoruz. Demokrat bir yaşama sahip olmak,
sendikal bir mücadele yürütmek işten atılmanın bir gerekçesi olamaz, bunu biz
kabul etmiyoruz. 15 Temmuz da binlerce kişinin işten atılmasına sebep olamaz.
Bunu onurumuza yapılan bir saldırı olarak düşündük ve bundan dolayı eyleme
başladık. Haklı olduğumuza inanıyoruz, işimizi geri alacağımıza inanıyoruz.
Nuriye ve Semih’in sağlıkları daha fazla etkilenmeden bu taleplerinin bir an
evvel karşılanmasını istiyoruz.”
(ZEHRA ÖZDİLEK - CUMHURİYET)
