Çikolata tadında sarılmalar yaşardık.
Ellerinden bir tutam hüzün bırakırdın gökyüzüne.
Fırtınalar kopardı gözbebeklerinde.
Hani gittin ya geçen sabah gün ağarırken...
Kırlangıçlar bile utandı uçtuğuna.
Artık dalgalar vurmuyor kıyıya.
Hatta martılar biraz öksüz.
Araptepe sükut içinde.
Beni mi soruyorsun?
Bilirsin ben hep yetimim...
Leyla Kurt / 14 Nisan 2018 / Araptepe
