Olayların gelişimi Erdoğan’ın planının, Çin’den taşıdığı Uygur cihatçılarla İdlip’in demografik yapısını değiştirmek olduğunu açığa çıkarıyor. Uygurlar, Suriyeli yerleşiklere ve çiftçilere saldırdılar, mülklerini yeni gelenlere terk etmek zorunda bıraktılar. Belli ki Erdoğan’ın, Türkiye tarafından ilhak edilmiş yeni bir Türki sömürge hayali vardı…


Her şey 1995 yılında, o zaman İstanbul Büyükşehir Belediye başkanı olan Tayyip Erdoğan’ın Sultanahmet parkının içindeki küçük bir bölüme İsa Yusuf Alptekin’in adını vermesiyle başladı. Parkın açılışında yaptığı konuşmada Erdoğan, “Doğu Türkistan sadece Türklerin anavatanı değildir, aynı zamanda Türk tarihi, Türk uygarlığı ve kültürünün beşiğidir. Bu gerçeği unutmak, tarihimizin, uygarlığımızın ve kültürümüzün reddidir. Doğu Türkistan’ın şehitleri bizim şehitlerimizdir” dedi.

Uygur adıyla bilinen bu insanlar Çin’in uzak batısındaki Sincan (Xinjiang) eyaletinde yaşıyorlar. Çin vatandaşlığına sahip etnik bir azınlık. 2009 yılında ölümlere neden olan şiddet olayları başladı bölgede. Oysa Çinli yetkililer henüz 2002 yılında, yabancı güçler tarafından desteklenen, El-Kaide şemsiyesi altında faaliyet gösteren ve Çin’de terörist saldırılar gerçekleştiren radikal İslamcı terörist bir grubun varlığını açıklamışlardı.

Bu teröristler kimlerdi? Suriye’nin İdlip vilayetinde operasyonları için bir karargah kurmayı nasıl başardılar?

Terörün “İpek Yolu”

Doğu Türkistan İslami Hareketi (DTİH), “Ketibet Türkistani” olarak da bilinen Türkistan İslam Partisi (TİP) adı altında faaliyet gösteriyor. Usama bin Ladin 1999 yılında Afganistan’da yapılan bir toplantıda bu grubu desteklediğini açıkladı; grubun üyeleri Pakistan ve Afganistan’da Taliban ve El-Kaide ile birlikte eğitim aldı. DTİH, ABD Dışişleri Bakanlığı tarafından “yabancı terör örgütü” kategorisine alındı. 29 Temmuz 2016’da DTİH, El-Kaide’nin Suriye kolu olan Nusra Cephesi’nin resmi fraksiyonu olarak kabul edildi.

Türkiye, 7 yıl önce ülkenin güneyinde kendi girişimiyle savaşçı orduların kurulmasına olanak sağlamakla kalmadı, Erdoğan 2011’den başlayarak Suriye’ye karşı gerçekleştirilen terör saldırıları sırasında ABD’nin yürüttüğü gizli operasyonlara da her türlü desteği verdi. Türkiye, nihai varış noktası Suriye olan tüm uluslararası teröristlerin geçiş noktası haline geldi. Yakınlarda ortaya çıkan rezalet, Türkiye üzerinden Suriye içine ve dışına yönelik faaliyette bulunan örgütlü kaçakçılık çetelerinin ne derece gelişmiş yöntemler kullandığını ortaya serdi, Türk Hava Yolları uçakları ve havaalanları ağzına kadar cihada giden yolcularla doldu. Türk işletmeleri, her şey üzerinden, taksi paraları, otel ücretleri, yemek ve Suriye savaşının bir yan ürünü olan, katledilen zoraki bağışçıların oluşturduğu organ ticaretine varıncaya kadar, büyük ve hızlı kârlar elde ettiler.

Türk yetkililer tarafından geliştirilen yeni bir planla, çok sayıda Uygur için Türk pasaportları düzenlendi. Bu pasaportlar sayesinde Uygurlar, Çin’den varış noktası İstanbul olan uluslararası uçuşlarla ayrılabildiler. Yolculuk sırasında özellikle Endonezya ve başka uğraklarda bu yolcuların bazıları sorgulama için alıkonuldular. Yerel yetkililer Çinli gibi görünen bu insanların Türk pasaportu taşımalarından şüphelenmişlerdi. Ancak sorulduğunda hepsi, Asya’yı gezen Türk seyyahlar olduklarını iddia ettiler. Endonezyalı görevliler Türk Büyükelçiliği’ni çağırdıklarında, elçilik görevlileri Endonezyalıları şaşırtarak, bu insanların Türk, pasaportlarının da gerçek olduğunu onayladı. Oysa (İstanbul) havalimanında görevli pasaport memurları bu özel pasaportları teşhis etmek ve el koymak için eğitim görmüşlerdi. Böylece Uygurlar, Türkiye’ye girdikleri anda, sonu İdlip’te, dolaylı olarak Türk hükümetinin kontrolünde cihat için savaşmaya varacak bir tuzağa düşmüş oluyorlardı.


Silah arkadaşlığı: Suriye’deki en tehlikeli teröristler arasında gösterilen Uygurlar (Fotoğrafın ortasında yer alan ayaktaki iki kişi)

Türkiye’nin İdlip’teki “2. İslam Devleti”

Olayların gelişimi Erdoğan’ın planının, Çin’den taşıdığı Uygur cihatçılarla İdlip’in demografik yapısını değiştirmek olduğunu açığa çıkarıyor. Uygurlar, Suriyeli yerleşiklere ve çiftçilere saldırdılar, mülklerini yeni gelenlere terk etmek zorunda bıraktılar. Belli ki Erdoğan’ın, Türkiye tarafından ilhak edilmiş yeni bir Türki sömürge hayali vardı.

Erdoğan’ın yıllardır İdlip’te olan paralı Uygur ordusuyla ilgili çok şey yazıldı. Uygurların zihniyeti, IŞİD ve El-Kaide’ye bağlı silah arkadaşları arasındaki yaygın kalıp yargıdan farklıdır. Uygurlar geleneksel aile düzenlerinde yaşamak konusunda ısrarcıdır. Suriye’yi tek başlarına işgal etmediler; eşleri, çocukları ve ebeveynleriyle birlikte geldiler. İdlip kırsalında birden çok nesil içeren çok sayıda Uygur aile yıllardır yasadışı bir durumda yaşamaktadır. Çocukları için, modern Türkçe’nin kökeni sayılan Türki dilde eğitim veren okullar açtılar. Suriyeli aileleri sokağa atarak evlerini ve çiftliklerini işgal ettiler.

Zenbaki, hemen İdlip’in dışında, Cisr eş-Şuğur’un yanında küçük bir köydür. 2004 yılı sayımına göre bu küçük köyde 752 kişi yaşamaktadır. Oysa bugün bu köyde 3500 TİP militanı Uygur aileleriyle birlikte yaşamaktadır. Köyde bulunan askeri kamp bu ailelerin yüzlerce çocuğunu cihat için eğitmektedir. TİP sadece Uygur çocuklarını değil, Suriyeli çocukları da “küçük cihatçılar” olarak eğitmektedir. Artık Zenbaki Suriye’den çok Çin’e benziyor. Ketibet el-Guraba ya da Ketibet el-Guraba el-Türkistan (KGT) Temmuz 2017 yılında silahlı çatışma, silah eğitimi ve çocuklar için eğitim kampı videoları Youtube’a yüklendiğinde açığa çıktı.

Maalesef, Özbek ve Uygurların da dahil olduğu çok sayıda yabancı grubun bir sonraki nesli cihada hazırlamak için çocuklara eğitim verdiğine dair Suriye’den gelen sayısız rapor var:


Our war in Idlib is against Al-Qaeda and the non-Syrian international terrorists that have gathered there

Civilians under occupation of these terrorists have nothing to fear, and should prepare to identity these terrorists to the noble SAA when it arrives

Game Over pic.twitter.com/4qoUEgPmiM

Resmi Twitter'da görüntüleResmi Twitter'da görüntüleResmi Twitter'da görüntüleResmi Twitter'da görüntüle
To the people of

If these international terrorists don't care about their own children, and brought them to die in a warzone

Then what makes you think they care about your children?

Time to kick them out! pic.twitter.com/VHmiNnzWj3

Resmi Twitter'da görüntüleResmi Twitter'da görüntüleResmi Twitter'da görüntüleResmi Twitter'da görüntüle

Suriye’nin Pekin Büykelçisi İmad Mustafa, Mayıs 2017 tarihinde Suriye’de silahlı cihatçıların yanında savaşan Uygur etnik kökenli Çinli sayısının 5000’e ulaştığını açıkladı. Suriye haberlerini gerçek saha kaynaklarından takip eden herkes, Uygur savaşçılarının Suriye’de savaşan grupların içinde en vahşi gruplardan biri olduğunu bilir. Sadece Nusra ile birlikte hareket etmesi bile savaş alanındaki en korkutucu gruplardan biri olduğunu kanıtlamaya yeterli. Kalb Loze’de 10 Haziran 2015’te gerçekleştirilen katliama Uygurlar da silah arkadaşlarıyla elbirliğiyle sivilleri katlederek katıldı. İdlip bölgesinin kiliseleri ve Hristiyan cemaatlerine acınmadı. Hristiyanlar bu bölgede azınlıktılar, Uygurlar ve yandaşları bu azınlığın mallarını yağmaladılar. Onları mülklerinden zorla çıkardılar, kiliseleri tahrip ettiler. Rahipler kaçırıldı, kafaları kesildi.

Eylül 2017’de, Suriye sorununa politik bir çözüm oluşturmak amacıyla yürütülen Astana görüşmelerinin 6. turunda Rusya, İran ve Türkiye, Suriye’de İdlip’i de kapsayan, “gerilimi azaltma bölgeleri” kurulmasına karar verdiler. Ancak IŞİD ve El-Kaide bağlantılı gruplar hiçbir zaman bu anlaşmaya dahil edilmediler. Birleşmiş Milletler Güvenlik Konseyi’nin (BMGK) 2254 sayılı kararı, üye ülkelerin IŞİD, El-Kaide, Nusra ve benzer diğer silahlı radikal cihatçı gruplara karşı savaşması gerektiğini açıkça ifade eder. Ancak İdlip, binlerce yabancı silahlı cihatçının yanı sıra, BM, ABD ve NATO’nun “ılımlı isyancı” olarak kabul ettiği çok az sayıda ÖSO mensubuna da ev sahipliği yaptığı için ABD Başkanı George W. Bush’un başlattığı “Teröre Karşı Savaş” akamete uğramıştır. Rusya, Suriye ve İran’ın pozisyonu ise değişmemiştir, İdlip’te barış ve güvenliğin sağlanmasının tek yolunun IŞİD, El-Kaide ve bağlantılı grupların temizlenmesi olduğunu açıkça ilan eden 2254 sayılı BMGK kararının arkasındadırlar hala.

Aybaşında Rusya lideri Vladimir Putin’in Suriye Özel Temsilcisi Aleksandr Lavrentyev, Cenevre’de BM Suriye Özel Temsilcisi Staffan de Mistura ile görüştükten sonra, gazetecilere İdlip’teki “ılımlıları”, “radikallerden” ayırma görevinin Türkiye’nin sorumluluğunda olduğunu açıkladı. Şimdi öyle görünüyor ki Rusya ve Türkiye bu çıkmaza, eğer başarılı olursa, kanlı bir nihai savaşı önleyecek barışçıl bir çözüm getirdiler.

İdlip hikayesinin diğer yüzü ana akım medyada hiçbir zaman yer almadı. 2013’ten beri süren terörist işgalin rehin tuttuğu, saldırılara karşı kalkan olarak kullandığı milyonlarca sivilin, nihai savaşta İdlip’i “savunmak” için silah zoruyla, ölüm tehdidiyle kalmaya zorlanan Suriyeli erkeklerin hikayesi hiçbir zaman dile getirilmedi. Ya teröristler ve yabancı silahlı adamların köle haline getirdikleri Suriyeli kadınların hikayesi? Ya eğitim hakları engellenen ve cihatçılara kulluk etmeye zorlanan çocuklar? Bu hikayelerin hepsi eninde sonunda bunları yaşamış ve sağ kalmayı başarmış insanlar tarafından dillendirilecek. Öyle ya da böyle, kendilerini İdlip’teki El-Kaide’nin halkla ilişkiler bülteni haline getirmiş CNN ve benzerlerinin tüm karşı propaganda çabasına rağmen, İdlip’in dile getirilmemiş hikayeleri aydınlığa çıkacak.

Son zamanlarda yurtdışında, ABD’de yaşayan Uygurlarla ana akım medyanın gerçekleştirdiği söyleşiler yayımlanmaya başladı. Bu söyleşiler aracılığıyla ezilenin acısı ve Amerikan devrimci kültürel mitosu için çok önemli olan “özgürlük savaşçısı” temasını ustaca harmanladılar. Bunu tüm tanınmış Batı ve Körfez medyası yorumcularının ahenk içinde (ve aynı zamanda) Çin’deki Uygurlarla dayanışma içinde olduklarına dair açıklamalarını içeren o ünlü “Uygur Dalgası” takip etti. Bu açıklamaların hiçbirinde İdlip’e yerleşmiş Batı ve Körfez destekli terörist ordunun uyguladığı vahşete değinilmemiş olması şaşırtıcı değil.

Mehdi Hasan: 1 milyon Müslüman Uygurlu, Çin hükümeti tarafından gözetim altına alındı, küresel tepki nerede?

One million Muslim Uighurs may have been detained by the Chinese government - where’s the global outrage? My piece for ⁦@theintercept⁩ from last month: https://theintercept.com/2018/08/13/china-muslims-uighur-detention/ 

Khaled Beydoun:

Ben kimim? Uygur Müslümanları Batı Çin’de yerleşik bir azınlıktır

Ben neyim? Dinleri ve etnik kökenleri nedeniyle infaz ediliyorlar

Nasılım? 1 milyon Uygur’un toplama kamplarında olduğuna dair raporlar var

Neden böyleyim? Aşağıdaki makaleyi oku.



Who | Uighur Muslims are a minority group populating Western

What | They are being persecuted because of their ethnicity and religion

How | 1 Million have reportedly been placed in internment camps

Why | Read this article by @mehdirhasan - https://theintercept.com/2018/08/13/china-muslims-uighur-detention/ 

Kenneth Roth: Şi Cinping “eğitimle dönüşüm” (zorunlu beyin yıkama) adına 1 milyon insanı gözetim altına alarak, Sincanlı Uygur Müslümanlarına karşı on yıllardır en büyük insan hakları ihlallerini gerçekleştirdi, ABD hükümeti konuya odaklı ambargo kararları alabilir.



As Xi JInping imposes "the worst collective human rights abuse in China in decades" on Xinjiang's Uighur Muslims, detaining one million for "transformation through education" (meaning forced brainwashing), US government may impose targeted sanctions. http://bit.ly/2CG04BO 

Samantha Power: Müslümanların kitlesel olarak gözetim altına alındığına dair Çinlilere soru sorduğunuzda yanıtları; “İslamcı ya da dinci aşırılıkla başa çıkmanın yolu belki de budur… Belçika’ya, Paris’e bakın… Siz başaramadınız.” ABD ya demokrasi için sesini küresel düzeyde yükseltmeli ya da Çin yaklaşımının yayılması riskini göze almalıdır.

Asked abt mass internment of Muslims, Chinese official says “maybe it’s the necessary way to deal with Islamic or religious extremism…Look at Belgium, look at Paris...You have failed.” US must stand strong for democracy around the world or risk Chinese approach spreading

Tüm bunlar, Uygurların Çin’le eli kulağında olan karşılaşmasının öncesinde, Arapların, Müslümanların ve Batı kamuoyunun desteğini toparlamakla ilgili. Bu kez savaş alanı Avrasya olacak ve bu çabanın nedeni de “Kuşak ve Yol” (Belt and Road) projesini aksatmak. Batılılar kendilerine, teröristlerle yan yana, hatta Suriye’de olduğu gibi iç içe yaşamak ister miyim diye sormak zorundalar. Ancak konu Suriye ve Çin halklarını terörize etmeye gelince en azından ana akım politika açısından hiçbir sakınca olmadığı aşikâr. Bu ters yüz edilmiş gerçeklikte, ana akım medyanın devri daiminde, teröristler mazlum, mazlumlar teröristtir.

1 Ağustos 2018’de Çin’in Şam Büyükelçisi Çi Çianjin, Çinli Uygurların terörizme bulaşmış oldukları için üzüntülerini dile getirirken, Çin ordusunun İdlip’e yapılacak operasyonda yer almaya istekli olduğunu söyledi. Tüm bunlar akıllardayken Çin ve Rusya’nın iki ülke tarihinin en büyük askeri tatbikatı için güçlerini birleştirmeleri kimseyi şaşırtmamalı.

Craig Murray: Devasa Rus tatbikatına Çin de katılıyor. Yeteneksiz ve hödük Batı diplomasisi hakkında bilinmesi gereken her şeyi anlatıyor. Rusya’yı yalnızlaştırmak bir yana, sıralamadaki bir sonraki süper güce çok daha fazla yakınlaştırdık.

China participating in giant Russian military exercise. Tells you all you need to know about the ham-fisted ineptitude of recent Western diplomacy. Far from isolating Russia, it has drawn much closer to the next dominant superpower.

Her şey söylendiğinde ve her şey gerçekleştiğinde tarih Suriye’yi, Batı’nın bir başka rejim değişikliği fiyaskosu olarak yazabilir. Afganistan ve Kosova’da olduğu gibi bu doğru olsa bile, sanki hiçbir şey olmamış gibi mücahitlerini başka bir savaş sahnesine nakledecekler.

O zaman asıl soru şudur: Siklon Operasyonu hiç bitmeyecek mi?

[21st Century Wire’da 26 Eylül’de yayımlanan İngilizce orijinalinden Murat Karadeniz tarafından Sendika.Org için çevrilmiştir.]
Daha yeni Daha eski