İSAN-Ê KAMIL / İNSAN-I KAMİL
na dina laşerdê sero sero, / bu dünya bir sel deryasında kaybolsun,
feqıriye ne lao tey sero / fakirlik de birlikte gitsin.
ceni, cüamerd, doman pero / kadınları, erkekleri, çocukları,
sekê eştê verê tijê, / kızgın güneşin önüne attılar hepsini,
saadiya theyr u thürde…/ börtü böceğin tanıklığında…
nerê hey nu senê halo, / ahh bu nasıl bir hal,
nu senê ğezevo, / bu nasıl ağır bir yıkım,
nu senê suwalo / bu nasıl bir sualdir ki,
yenê desto, nêverdano / el öpmeye eğiliyorlar, izin vermiyor.
sekê roye dina teyo… / toprağın bilge ruhu var üzerinde..
zalaliya owka muzuri biya ne law goniya sure / kızıl kan deryasına döndü munzur suyunun berraklığı,
hazar meyit be mezelê mendê / binlerce ölü mezarsız kaldı,
zirçayise zav-zeç mendo gosane herdê dewreşi de / çoluk çocuğun çığlığı derviş toprağının kulaklarında kaldı,
isan-ê kamıli xo vir ra mekê / insan-ı kamili unutma, unutma…
